- hakk
- I.(A.)[ ﻖﺣ ]1. Tanrı.2. doğru.3. hak.II.(A.)[ ﮏﺣ ]kazıma.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
hakk
Look at other dictionaries:
HAKK-UL YAKÎN — (Hakk al yakîn) Mârifet mertebesinin en yükseği. En yakînî bir surette hakikatı müşahede edip yaşamak hali. Ateşin yakıcı olduğunu bütün hislerimizle yakından duyup yaşadığımız gibi. (Bak: Yakîn … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK — Kazıma. Oyma. Maden üzerine yazı işlemek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-CU — f. Hak arıyan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Hakk — Allah; Tanrı; doğruluk ve insaf; bir insana ait olan şey; dava ve iddiada hakikate uygunluk; harcanmış emek; pay; hisse … Hukuk Sözlüğü
HAKK-BÎNANE — f. Hakkı tanıyana göre … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-BÎNÎ — f. Hakkı görme, hakkı tanıma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-GÜZAR — f. Haktan ayrılmayan, hakkı tanıyan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-I ÂMİRİYYET — Âmirlik hakkı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-I İHTİTAB — Ormana yakın olan kimselerin ormandan odun kesmek hakkı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-İ MÜHÜR — Mühür kazıma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
